Chapter 7

Aria’s POV

   It has been five minutes since I encountered Victoria in not-so-ordinary state. Since then, she started to mumble words in latin which sent chills  down to my spine. Hindi ako mapakali dahil habang patagal ng patagal , obvious na pahina ng pahina si Victoria.

Gusto kong lumapit sa kanya. Subalit, natatakot ako na baka may magagawa akong mali. And I know, If I do that, mas lalaki rin ang chansa na may mali na namang mangyayari. That is why, despite of the situation I’m still trying my best to compose myself.

I took step forward. Victoria’s still facing me without her consciousness.  Bigla niyang hinawakan ang ulo niya at mas lalong lumakas ang pag-chant niya. Base sa hitsura niya , para siyang nasasaktan pero pinipigalan niya ito dahil mas lalo siyang nagpursigeng sabihin ng mas malakas ang Latin chant.

Nagulat nalang ako biglang may pumasok na isang raven na sinlaki ng isang teddy bear sa bintana at halos malaglag ang panga ko nung dumapo siya sa balikat ni Victoria. Bigla rin nagviolet ang mga mata nito , na unti-unti kong na-realize na parang na-estatwa narin ito sa dinadapuan.

Parang naibsan ang pagod kay Victoria, at halos  mas bumilis pa lalo ang pagkakasabi niya, yung tipong hindi mo na maiwari kung tama ba ang mga pinagsasabi niya. Suddenly a hologram appeared na may may mga greek words sa harap niya. And it dawned me, I’m witnessing something a important.

Victoria is a Sera. She is currently seeing the future. O baka isang propesiya. And the raven on her shoulder, ay isang Sera’s assistant. Simbolo ng mga Sera ang mga raven. At kung nagiging pareha ang kulay ang mga mata nila, They are sharing their senses and nagiging isa ang vision nila.

Having a raven has different advantages to a Sera.  Puwede niyang maibsan ang sakit na nadarama mo tuwing hindi mo kayang makita ang isang napaka-powerful na pangitain. They can share their senses with you, which is ofcourse their eyes na sobrang napakaimportante ang purpose, they can fully absorb fast images  tuwing may propesiya.

Unti-unti ng nagiging light ang mga mata ni Victoria, at alam kong matatapos na ang pangitain niya. Unti-unti na rin siyang pahina ng pahina kaya ang unang pumasok sa isip ko ay kumuha ng upuan.

Agad kong inupo si Victoria nung natapos siya. She looks exhausted as if she ran a thousand miles. Parang hindi siya makahinga at putlang-putla siya kaya agad rin naman akong kumuha ng isang baso at isang pitsel. Bigla akong naawa kay Victoria , it’s really a heavy task to be a Sera. Itatanong ko na sana kung okay siya nung bigla siya humarap sa akin na parang nakakita ng multo.

“ I-I need Greg.”

******

In an instant biglang pumasok si Greg at agad naman niyang namataan si Victoria. Base sa hitsura nito, hingal na hingal saka parang may hinabol. Agad siyan humarap kay Victoria saka niya ito sinalubong ng yakap.

Nagkatinginan silang dalawa na parang dapat may malaman at may maibunyag ngunit an mas nagpapagaluat sa akin ay ang.

“ Malakas ba?” tanong ni Grge kay Victoria. Napatango na laman g si Victoria at ang mga takot sa mga mata ay ‘di maipinta.  Unti-unti na rin naman nakakarecover si Victoria subalit ‘di parin siya makaatyo.

“ Sobrang lakas, Greg. Isa ito sa mga Sacred Oracles” Biglan lumaki ang mga mata nito, saka dali-dalli sinarado ang main entrance. Pati mga bintana ay di narin mailigtas, agad niya ito tinabunan ng kurtina. Para siyang nakakita ng multo, at bigla narin ako nakaramdam ng takot.

 “Aria,  isarado mo ang mga bintana sa itaas, LAHAT” napatango na alamang ako atsaka dali-daling umakyat. Sinarado ko ito pati tinabunan ng mga kurtina. Habang paalis na ako, biglang umiba ang simoy ng hangin dito sa third floor. Biglang lumamig. Kaya dali-dali akong bumaba.

Nadatnan ko sa baba sina Victoria , nakaupo sa sofa habang ang raven naman ay nakaupo na man sa center table, para itong estatwa a medyo nakakatakot ang laki nito. Ngayon ko lang pala na-realize na may mga gold streaks pala ito. At parang itim na crystal ang mga mata nito.

Greg ushered me to seat across them, while Victoria is still dumbfounded on  what she had seen. Nasaan nga pala ang mga katulong dito? Ba’t biglang nawala?

“Napakalakas nito , Greg. Hindi ko kinaya. This was the first time in 20 years. At hindi ito basta-basta, magigiba , Greg. Mawawasak,” ani ni Victoria ng mahina habang nanginginig. Inalo aman siya ni Greg. At naintindihan ko na , na this one’s dangerous eventhough  hindi ko maintindihan ang mga pinagsasabi niya.

“ H-hindi ko maintindhan, mahal “ tugon naman ni Greg na tila’y naguguluhan din katulad ko. Well, I guess it’s hard to guess  kung ano ang iniisip ng mga Sera, unless kung Sera ka din.

“ Napakalakas nito , Greg. Basta-basta nalang. Walang pahintulot pumasok nalang siya sa isipan ko.” Sabi niya habang inaalala ang mga nangyari. “ Ayun nga. Napakabilis ng mga imahe, yung tipong....yung tipong pinapasilip ka lang sa mga mangyayari. Tapos malilimutan mo na.”

“ May isang Giyera na darating , Greg. At giyera ito ng Pitong Kaharian. Hindi ko na maalala kun papaano nagsimula dahil huli ko nang natawag si Paco” sabi ni Victoria while facing the raven. Halos sumabog ang mga eyeballs naming ni Greg sa narinig. Isang giyera? Isang giyera ?!

Darating ang isang giyera sa pagitan ng Pitong Kaharian! Seven Kingdoms, may mga kapangarihan and be indulged into a War? No way! Kung isa ngang kaharian ay napakapangyarihan na, ano pa kaya ang pito? That’s SEVEN! Mygod!

“Laki ang pasasalamat ko kay Paco. Hindi ko siya dali-daling natawag dahil napakahirap siya mai-connect sa isipan. Pero salamat din sa kanya, kusa siyang naki-pagconnect sa akin. At kahit papaano ay naalala ko ang nasa gitnang mangyayari.” Napatango naman si Greg.  Nang biglang napatanga si Victoria na parang may sinasabi.

“ Pero.... napakadi-pangkaraniwan ito , dahil ang tawag sa propesiyang ito ay---“ Then I cut her off.

“ Ang Pagtatapos at Ang Pagsisimula” napaingin silang dalawa sa akin. Napanganga , na tila’y may nasabi akong ‘di kaaya-aya. Napahawak ng bibig si Victoria while staring at me wide-eyed. While Greg was dumbstrucked too.

I myself was surprised na bigla ko na lamang sinabi iyon. Hindi ko nga maiwari kung ano ang nagtulak sa akin para sabihin iyon.

“ Y-you ….knew?” di makapaniwalang sabi ni Victoria. Her eyes.. her eyes are questioning me. Marahan na lamang akong napatango na parang isang bata na may nagawang isang napakalaking mali

“P-paanong?” Segunda naman ni Greg na napabuntong-hininga sa akin.

“ I can understand latin. Kaya narinig ko si Victoria na ibinubulong ang mga katagang ‘Magsisimla ang Pagtatapos at Nalalapit ang Pagsisimula.’ Pero kahit bihasa ako sa latin. May ibang words akong ‘ di naintindahan. Lalong-lalo na yung mas lalong bimulis ang pagchant ni Victoria, parang mas malalim yung terms saka… parang ancient” napatingin  sila sa isa’t-isa na parang nakakita ng taong kuweba.

“Papaano mo natutunan magsalita ng latin…?” Marahang tanong ni Greg. Hmm… Papaano nga ba?

“My dad owns an empire in the business world. Kaya required noong bata pa lamang ako na kumuha ng mga lessons. Etiquette, Academics, Languages saka marami pang pang iba. I lived as a princess, actually. Because of those extra lessons” sabi ko sa kanila. Saka naman sila napatulala.   I know, I’m quite amazing myself---

“Alam m-mo bang……  alam mo bang hindi normal ang pagsasalita ng iba’t-ibang lenggwahe dito?” Saad ni Victoria na nagpataas ng kilang nakin. Hindi normal? Wtf? Are you kidding me? Ofcourse it’s normal. Everybody has a reason to learn languages.

“ Tatlong rason, “ sabi ni Grag habang nakatingin sa akin. Bigla namang napadako ang tingin ko sa kanya. “Tatlong rason na maari lamang ang tao makakapag-salita ng 4 o higit pang lenggwahe. Kapag ang mga magulang niya ay may iba’t-ibang lahi o nanirahan o lumaki sa karatig na bansa. Ikalawa,  kapag ang mga magulang mo ay mga maharlika. Ikatlo….. kapag ika’y nabibilang sa royal family” Higit na tumaas na naman ang balahibo ko. Why the heck does this world make a great fuss about something?!

“Ngunit…. Ilan nga ‘bang salitang banyaga ang alam mo, Aria? “ tanong naman ni Victoria. Sandali, ilan nga ba..? Wait… 3…5….7……

“18.” Tugon ko. That’s it, nabitawan na ni Victoria ang hawak niyang mug. Muntik ng maibuga ni Greg ang kannyang iniinom. And Paco------ the cool raven, ay binuksan ang kanyang medyo may kalakihan na pakpak na parang nagi-interpret din na nagugulat siya.

“Holy Terra!” sigaw ni Victoria. Grabeh.  OA ng mga tao dito ha.

“Sobra pa po ‘ata? Dahil foreign languages pa lang po ‘yan. Hindi ko pa nabilang ang mga dialect na alam ko” Sabi ko naman na medyo iniyuko ang ulo ko. It kind of like makes me flattered , pero it also make same feel awkward at the same time.

Greg stared me. More of like nudging me to go on and continue the informations that I am going to say . To refrain myself for saying some more shocking news.

“ English was my first language. Then, when I was 2,  we migrated to the Philippines. Chinese was the third. My Dad taught me this one. During summer vacation, I’m having classes at France, so I was required to  speak the language. As well as Italian,  Spanish and German. At 7, I was enrolled at an international school. So I was taught how to speak some Asian , African and Other languages.  The my love for books came,  Greek , Egyptian and Norweigan mythologies. So I got special classes to learn the languages.” At last. Finishing the explanations. Victoria looked as if she was holding her breath. And it was d*mn funny. Lol.

“Aria ,  ang pagpunta mo dito sa Terra, ay hindi aksidente. Dahil in the first place. It was meant for you to go here.” Seryosong pahayag ni Victoria. Which led me to utterly shock. Papaanong….?


“ Sa tingin mo ‘ba,  walang rason ang pagtuto mo ng iba’t-ibang lenggwahe? Sa tingin ‘mo ba, ppinabayaan ka lang na matuto dahil sa paligid mo? Dahil sa mga taong nakakasalamuha  mo?” sasabat na sana ako. When Greg completely cut me off and continued his serious reasoning.

“ Hindi. Hindi. At hindi. Dahil lahat ng ito may rason. Perhaps, your dad thought about this before. He thought ahead of time that this would happen. Kaya ka niya tinulak  sa bangin. Which was actually then portal sa mundo ng Terra. Baka… isa rin ang daddy mo sa  amin.  O baka naman he gave you the mission. Dahil alam niya, dito mo lang ito magagawa.” He expalined. NO… Not at all. This doesn’t make ay sense! I’m not one of them! This is just an accident! Aksidente! Hindi dapat mangyari.

“No everthing DO make sense , Aria. Nakita kita… Nakita kita sa propesiya. Although it was just a glimpse. Sigurdo akong ikaw ‘yun. You are one of the person that are going to participate in the war.” Tuluyan na akon napaupo sa aking narinig. So does… does this mean? That I’m really part of this world? Napahilamos na lamang ako ng aking mukha. Dad… help me, please.

“ I thought this was just a confusion too , Aria. Pero hindi.  This felt like a completed jigsaw puzzle. Here , read this.” Hawak ng kamay niya angisang napakaeleganteng sobre. May isa itong seal , an unfamiliar one, with a thick , bold, roman font. It says:


                                                                                                  

                                                                                                  

                                                                                       Godor Isle, 15 N. 25 E.           
                                                                                                       Clairvaux Villa, Hendricks’ Property
                                                                                                Siguemund City, South

To honoured student candidate of Academia de Venkon
            Letter of Acceptance

Holy sh*t ?!